Vali hayal peşinde
Geçen hafta Cuma günü Muş Polisevinde ilimizi 3. lig yolunda temsil etmeye hak kazanan Muş Şeker Spor için yardım kampanyası düzenlendi. Yemekli yardım kampanyası toplantısına şehrin idarecileri, milletvekili, iş adamları, sivil toplum kuruluşu temsilcileri ve spor camiası katıldı.
Buradaki amaç, her yönüyle ülkenin en geri kalmış illeri sıralamasında her daim başı çeken Muş ilini, en azından spor alanında bir yerlere getirebilmek için ortak bir sinerji yaratabilmekti.
Yemeğe geçilmeden önce polisevi holünde bir arada bulunan katılımcıların birbirlerine sordukları ortak soru yemek davetinin nedeni idi. Birçok kişi hangi sebeple orada olduğundan bihaberdi. Sohbet koyulaşıp, yemek davetinin asıl sebebi öğrenilince anlı şanlı bazı iş adamlarımız çaktırmadan tüymeye başladılar. Zira söz konusu memleket menfaati oldu mu bu arkadaşlar hep tüymüştür. Kendilerinden başka hiç kimseye faydaları dokunmaz…
Kısa bir bekleyişin ardından Vali Erdoğan Bektaş geldi ve yemeğe geçildi. O günkü toplantının amacını, davetlilerin ne için çağrıldığını bir kere de konuşmacılar tekrarladı.
Bu konuşmalar arasında bana göre en ilginci Milletvekili Seracettin Karayağız’ın yaptığı konuşma idi. AK Parti Muş Milletvekili Seracettin Karayağız, Muş’un profesyonel liglerden birinde olması gerektiğine vurgu yaparak, çalışmalar sonucu bu işin üstesinden gelinebilineceğini söyledi.
Gençleri bekleyen bir yığın tuzak varken, bu gençlerin spora alıştırılması, dolaylı yoldan da olsa bu kötü alışkanlıkların içerisinde yer almalarının engellenmesinin güzellik olduğuna dikkat çeken Karayağız’ın, “Ben hemşerilerime, iş adamı kardeşlerime güveniyorum. Bende bir maaşlı olarak elimden geleni yapacağım” demesi beni hayretler içerisinde bıraktı.
İlin iktidar partisi milletvekili, kendisine yapılan yardım etme çağrısına “bende bir maaşlı olarak elimden geleni yapacağım” türünden trajikomik bir cevap verdi.
Konuşmaların ardından, yardım toplamak üzere daha önceden hazırlanan listedeki katılımcılara sırayla mikrofon uzatılmak istendi ama nafile. Herkes, mikrofonda sanki elektrik varmış gibi kaçıyordu. Bazıları işi, mikrofon uzatana fırça atmaya kadar vardırdı. Hatta bazı iş adamlarımız “biz bir aile şirketiyiz. Ortak karar alınmadan yardım edemeyiz” diyecek kadar gülünç cevaplar bile verdi.
Bu karmaşa içerisinde nihayet gece sonlandı ve Şeker Spor’a 28 bin TL destek yapılacağının sözü alındı.
Şimdi buradan sormak istiyorum, koskoca Muş memleketinde, herhangi bir amaçla memleketin en ileri gelen isimleri bir araya geliyor ve sadece 28 bin TL toplanabiliyorsa…
Kendisinden yardım talebinde bulunulan iktidar partisi milletvekili ‘bir maaşlı olarak elimden geleni yapacağım” diyerek trajikomik bir cevap veriyorsa…
İş adamlarına, kendi memleketlerinin takımına yardım yapmaları için çağrıda bulunuluyor ve onlar bu çağrıya arkalarını dönüp kaçıyorsa, Vali Erdoğan Bektaş’ın bütün çabaları ve emekleri boş bir hayalden öteye geçer mi?…
Bu konuda yanılıyor olmayı çok isterdim ama maalesef, zaman beni haklı gösterecek.